-
1 δι-ωλύγιος
δι-ωλύγιος, sich weithin erstreckend, weit; μήκη Plat. Legg. X, 890 e; von der Stimme, weithin schallend, weit gehört, φλυαρία Theaet. 161 d; αὐλός Antiphil 17 (VII, 641); πράγματα, nach B. A. 238 ἅπερ ἀπώλεσεν ἂν τοὺς περιπεσόντας αὐτοῖς.